Daarom applaudisseren we elke avond om 20 uur mee voor de mensen in de zorgsector en voor alle mensen die onze economie draaiende houden en daarbij gezondheidsrisico's nemen. Daarom juichen we het gemeentelijk initiatief toe waarbij opgeroepen wordt kwetsbare en zorgbehoevende mensen in je buurt een handje toe te steken. Een boodschap doen, een babbeltje op afstand of eens koken voor wie het moeilijk heeft kan zoveel plezier doen. Meer info op www.impactdays.co/grimbergenhelpt/.  Daarom nemen we met Groen Grimbergen het initiatief om laptops te verzamelen en internet te voorzien voor leerlingen uit onze lagere scholen die hiervoor de middelen niet hebben. We willen er alles aan doen om te vermijden dat deze kinderen na de paasvakantie leerachterstand oplopen als de thuislessen verder gezet worden. Wie eenzaam is, wie slecht uit de voeten kan, wie zonder corona al moeilijk de eindjes aan mekaar kan knopen, zij krijgen het nu nog moeilijker. En wat gebeurt er na deze bizarre tijd? Kost wat kost willen we beletten dat nog meer mensen uit de boot vallen. De kloof tussen arm en rijk, tussen wie “goed” omringd is en wie er alleen voor staat mag na deze crisis niet verder groeien. Integendeel! Met deze crisis zijn de sociale en economische uitdagingen voor ons land enorm. Groen is dan ook zeer bezorgd om de sociale en economische gevolgen van deze gezondheidscrisis. In de nationale politiek leggen we, onze eigen accenten. Je vindt daarover informatie op www.groen.be waar regelmatig nieuwe coronavoorstellen gelanceerd worden. Lees er zeker ook de “visie op gezondheidszorg in deze coronatijd…   

Enkele van de Groene bekommernissen op vlak van het sociaal beleid zijn: 

• Groen is extra beducht voor de sociale gevolgen van deze gezondheidscrisis. Kansarme mensen zonder financiële buffer komen als ze hun werk verliezen zeer snel in een uitzichtloze situatie terecht. 
• Voor afstandsonderwijs zijn laptops voor kansarme gezinnen een noodzakelijke voorwaarde om leerachterstand te voorkomen. Om iedereen gelijke onderwijskansen te geven dringen ook andere begeleidende pedagogische maatregelen zich op.
• Met deze crisis blijkt elke dag het belang van een sterke sociale zekerheid als sociaal vangnet. Wie na deze crisis nog durft pleiten voor afbouw van deze sociale zekerheid moet aan de schandpaal gespijkerd worden. Efficiëntiewinsten zijn zeker mogelijk maar middelen die daarbij vrijkomen moeten in de sector blijven.
• Enkele weken geleden betoogde Groen nog met de witte woede voor de zorgsector. Nu hangen we witte lakens uit en applaudisseren we voor de tienduizenden mensen die in die sector het beste van zichzelf geven. Extra aanwervingen en een verbetering van het statuut van mensen in die sector zijn de enige echte erkenningen die de Belgische en alle andere regeringen van ons land aan deze mensen kunnen geven.

Ook bij het bestrijden van de economische risico’s van deze crisis en met het oog van de heropleving van onze economie legt Groen een aantal sterke accenten.

• Het is belangrijk extra oog te hebben voor start ups, voor bedrijven die werk maken van een transitie naar een CO2 arme samenleving, voor bio- en andere landbouwbedrijven die inzetten op de korte keten. Een duurzaamheidscore hanteren bij economische steunmaatregelen is daarbij een goede leidraad. 
• De transitie naar een toekomst zonder fossiele brandstoffen is dringender dan ooit. De tijdelijke sterke verlaging van de petroleumprijs geeft een vals signaal. De goedkope petroleum mag de overgang naar een CO2-arme wereldeconomie niet afremmen. Wind- en zonne-Energie verdienen absolute voorrang. 
• Deze crisis schudt ons wakker en laat zien wat ons te wachten staat als de klimaatomslag onherroepelijk zou worden. Voorkomen is hier de boodschap want het hamsteren van toiletpapier zal dan geen soelaas brengen. 
• Groen wil een positieve discriminatie van kleinhandelszaken en buurtwinkels die dichter bij de consument staan. Mits het in acht nemen van de essentiële hygiënemaatregelen, kunnen zij een cruciale rol spelen bij de distributie en het in standhouden van het sociaal weefsel in buurten, dorpen en steden.
• Een kritische reflectie bij de mythe van de internationale vrije markt en globalisering dringt zich op. Natuurlijk is protectionisme geen optie maar totale vrijhandel is dat evenmin. Is het logisch dat België bang moet afwachten of mondmaskers en ander essentieel medisch materiaal tijdig aankomen van de andere kant van de wereld? Is het logisch dat strategische voedselleveringen via de haven van Antwerpen en Zeebrugge bepalen of onze bevoorrading niet in het gedrang komt? Het evenwicht tussen vrije wereldhandel en lokale - zeg maar Europese – verankering voor de levering van strategische voedsel- gezondheids- en andere producten moet dringend hersteld worden.
• Het is belangrijk dat de Europese leiders eendrachtig de Europese Centrale Bank en de banksector wijzen op hun verantwoordelijkheid. In 2008 werden de banken mits een enorme inzet van de overheid - en via ons belastinggeld- gered. Nu is het aan hen om de economie de nodige zuurstof te bezorgen.