Als lerares godsdienst was mijn keuze in 1987 voor Agalev (Anders gaan leven), nu Groen, een logisch gevolg op mijn gelovige visie. Ik zie het leven en de aarde als een Godsgeschenk en dus wil ik mijn verantwoordelijkheid opnemen om dat geschenk respectvol en zorgzaam te beheren.

Wees taai en teder

Op de eerste plaats moet de zorg gaan naar wie of wat het zwakst staat: van het kleinste bloempje over het verwaarloosde dier, de zwakke weggebruiker, het kleine kind, de zoekende jongere, de vluchteling, de zieke, de eenzame oudere, tot de lucht die wij inademen.

Elk verdient de gepaste zorg en respectvolle aandacht. Dit is de rode draad  voor mijn vroegere inzet in de gemeenteraad en mijn huidige inzet voor ruimtelijke ordening, voor het mede beheer van het Lintbos en van het cultureel centrum. Als voorzitter van het parochiale kamerkoor Basaltes en dirigent van Dako, besef ik hoezeer het verenigingsleven het noodzakelijke cement is dat mensen verbindt.

Ik zie mezelf als een K3: klein, kritisch, kordaat.

65 jaar, Beigem