Nieuwjaarstoespraak Dirk Bauweleers Voorzitter Groen+ Grimbergen Het gaat goed met Grimbergen ! De meerderheid voorziet dit jaar nog in de aanleg van een aantal fietspaden. Er worden straten geknipt om het sluipverkeer te ontmoedigen, er worden in elke deelgemeente zones 30 ingericht, er komen fietsstraten en in Grimbergen en Strombeek worden zelfs fietszones ingericht.  Tweemaandelijks krijgen we het gemeentelijk informatieblad in onze  bus – het tweemaandelijks blad, een verwezenlijking waarvoor we deze meerderheid een pluim geven -  en daarin konden we niet alleen lezen over het mobiliteitsplan, maar ook over de duizenden bomen die in Grimbergen zullen geplant worden, lazen we ook dat Grimbergen wil ontharden en daarom deelnam aan het Vlaams kampioenschap Tegelwippen;  merkten we ook dat al eens iemand van kleur aan het woord en in beeld kwam, we leerden dat afval sorteren goed is, maar afval voorkomen nog beter is. En, in het laatste nummer kregen we zelfs tips om vegetarisch te eten.

Kortom, bomen die met bosjes tegelijk geplant worden, mensen van kleur die aan het woord komen, vegetarische tips, plannen voor de aanleg van fietspaden en zelfs fietszones, je zou wel denken dat Groen in Grimbergen aan de macht is en de fietsambities in Mechelen naar de kroon wil steken.  En sommige mensen blijken dat ook effectief te denken, dat Groen hier in Grimbergen aan de macht is. Op Facebook fulmineerde iemand een paar maanden terug tegen het mobiliteitsplan van schepen Roosen met de opmerking dat het altijd hetzelfde liedje is met die Groenen, waarop iemand  de dame in kwestie erop attent maakte dat Groen in Grimbergen in de oppositie zit. 

Je zou kunnen zeggen dat er voortschrijdend inzicht is, dat de meerderheidspartijen eindelijk toekomen aan de vergezichten die Groen al jaren geleden had: autoluwe en aangenaam leefbare centra, meer fietsvoorzieningen, meer groen, een open blik voor diversiteit en andere levensstijlen.   Wat nog niet zo lang geleden “groene waanzin” heette, is nu, althans gedeeltelijk, het beleid van een conservatieve rechtse meerderheid. Dat heet vooruitgang.

Maar je zou ook kunnen zeggen dat we gewoon veel impact hebben, dat onze zeer gedreven Groen fractie onze oppositie-positie goed gebruikt om de agenda in de juiste richting sturen, zodat de meerderheid onze hete adem in haar nekt voelt. 

Eerder heb ik hier al eens gesteld dat wat ons wellicht het meest onderscheidt van andere partijen, onze verbeelding is, verbeelding in combinatie met pragmatisme. Kristof [Calvo] noemt die combinatie van verbeelding of vergezichten zoals hij ze noemt én pragmatisme  het “possibilisme” : met kleine stappen vooruitgaan waar het kan, maar steeds met de blik op de lange termijn, op de vergezichten.

Het is op die manier dat we in Grimbergen met Groen+ op het beleid willen blijven wegen. We zijn een progressieve partij die gelooft in vooruitgang en die ook gelooft dat het beter kan en moet in Grimbergen. 

Dat het beter kan en moet in Grimbergen betekent dat ontharden meer moet zijn dan wat tegeltjes wippen.

Ontharden is onder meer de tegeltjes gewoon niet leggen, zodat je ze daarna ook niet hoeft te wippen. 

Vorig jaar uitte ik hier nog onze bekommernis over het vrijwaren van de Kerselaar in Beigem als groene openbare ruimte. Die bekommernis blijft, maar dit jaar is daar de bekommernis over het park Villa Rijckendael in Strombeek bijgekomen. De meerderheid wil het park voor € 643.000  verkopen aan het gemeenschapsonderwijs dat er een school zal bouwen. Dat is niet naar de zin van de omwonenden en veel Strombekenaren. De school mag er zeker komen, maar niet op die plek. Een van de laatste groene oases in Strombeek ook nog eens volbouwen is geen goed idee. Duizenden bomen zetten in één deelgemeente en het laatste stuk groen weghalen uit Strombeek, daar passen we voor.  Strombeek moet niet het hitte-eiland van Grimbergen worden.

Ontharden betekent ook minder hard zijn voor elkaar.

De  sluipende belastingverhogingen die de meerderheid de afgelopen bestuursperiode heeft doorgevoerd, komen neer op een herverdeling van de arme en minder begoede Grimbergenaren naar de meer begoede en welstellende Grimbergenaren. Deze meerderheid heeft immers vooral ingezet op het verhogen van de retributies en betalende diensten, zoals de verhoging van de kosten voor kinderopvang, om toch maar niet te hoeven raken aan de inkomens gerelateerde belastingen. En verder werden de maaltijdbedelingen en de poetsdienst afgeschaft.  En het is toch ook wel verrassend om vast te stellen dat  partijen die de mond vol hebben over gemeenschapsvorming, een aantal faciliteiten voor evenementen van verenigingen voortaan betalend wil maken. 

Ontharden betekent ook toegankelijk zijn voor alle Grimbergenaren, drempels verlagen.  Dat de gemeentediensten alleen toegankelijk zijn na afspraak, was begrijpelijk tijdens de Covid periode, maar dat mag nu wel anders.

En ontharden betekent ook ontharden in het taalgebruik.

De bekende Nederlandse en in Genua (Italië) wonende schrijver Ilja Leonard Pfeijffer, publiceerde twee weken terug in de weekendkrant van De Morgen (weekendkrant 6&7 /1/2024] een essai waarin hij de beschouwing maakte hoe gemakkelijk het leven, ook zijn leven verder glijdt, en misschien wel afglijdt in een land dat bestuurd wordt door de uitgesproken rechtse meerderheid onder leiding van Giorgia Meloni. 

En ik citeer Ilja Leonard Pfeijffer : “ik besef hoe gemakkelijk het is om je schouders op te halen bij kleine veranderingen die je niet persoonlijk raken, tot het moment komt waarop ze je wel raken en wanneer het te laat is om je er nog zorgen over te maken”.

Daarom beste vrienden, wij mogen onze schouders niet ophalen bij de vaststelling dat op de uitnodiging voor de nieuwjaarsreceptie ook dit jaar weer reclame stond voor ’t Pallieterke, ook al is dat radicaal rechts blad hier om de hoek gevestigd en dus technisch gezien een “lokale handelaar”. Het logo van de gemeente met onderschrift “geborgen in Grimbergen”, kan wat mij betreft niet gewoon op eenzelfde uitnodiging staan als het logo van het ’t Pallieterke.

Wij mogen onze schouders niet ophalen wanneer de burgemeester en samen met hem alle meerderheidspartijen hard riepen dat het “totaal onmogelijk” was om zorgbehoevende asielzoekers tijdelijk en onder begeleiding op te vangen in een leegstaand rusthuis in Strombeek, terwijl ze goed wisten dat het wél mogelijk was, meer nog, dat het ook gewoon ging gebeuren omdat de gemeente daar nu eenmaal geen bevoegdheid over heeft.  Met hun “totaal onmogelijk” retoriek, bliezen de meerderheidspartijen bewust zelf de zeer begrijpelijke bezorgdheden bij de omwonenden aan tot angst. 

Wij mogen onze schouders niet ophalen wanneer de burgemeester suggereert om de mensen die in het asielcentrum ondergebracht worden te “screenen” omwille van de gemeenschappelijke tuin die het oude rusthuis deelt met andere appartementsgebouwen en waar die asielzoekers wel eens een voet zouden kunnen zetten.  Benieuwd of we van de burgemeester ook de suggestie zullen horen voor een “screening” van de toekomstige bewoners van het nieuwe luxueuze Abbaye appartementencomplex hier vlakbij [vlakbij de Charleroy hoeve]. Want dat complex zal namelijk ook een gemeenschappelijke tuin hebben.

 Beste vrienden, we mogen dus onze schouders niet ophalen bij dat soort uitspraken want,  en nu citeer ik Kristof [Calvo] uit zijn laatste boek [Staat van vertrouwen, uitgegeven bij Ertsberg] 

“Hoe politici redeneren en praten, bepaalt immers ook de sfeer in de samenleving. 

Mensen worden wat ze te zien en te horen krijgen van hun leidende politici”.

Wij willen af van het taalgebruik van de meerderheid en de sfeer die dat taalgebruik creëert.  Wij willen een andere, een warmere sfeer, een sfeer die rekening houdt met de diversiteit van en in Grimbergen. 

Daarom vinden we het ook jammer dat de N-VA in haar laatste nieuwsbrief nogmaals het asielcentrum in Strombeek betreurde met nogmaals het riedeletje dat ze er niets konden aan doen wegens geen gemeentelijke bevoegdheid enz...

De N-VA had ook gewoon kunnen melden dat er ondertussen 33 mensen zijn ondergebracht in het voormalig rusthuis en dat tot nu toe alles correct verloopt en ze de zaak verder aandachtig zullen opvolgen. Andere woorden, maar dezelfde realiteit. N-VA geeft er blijkbaar de voorkeur aan de angst smeulend te houden. 

Nogmaals : Hoe politici redeneren en praten, bepaalt de sfeer in de samenleving en dus ook in Grimbergen. Mensen worden wat ze te zien en het horen krijgen van hun leidende politici, ook in Grimbergen.

Afgelopen maand oktober hebben we aangekondigd dat we als Groen+ naar de verkiezingen trekken: we stellen zeer expliciet onze lijst open voor onafhankelijke progressieve Grimbergenaren die onze waarden en onze visie delen, zonder lid te zijn of te willen worden van de partij Groen. En die waarden en visie heb ik hier al aangegeven en ze maken ook deel uit van ons logo : duurzaam, divers, sociaal. Alle drie even belangrijk. Voel je dus even goed welkom, praat met ons, indien je zelf eerder sociaal, divers, duurzaam had gekozen als volgorde. We zijn niet op zoek zijn naar de kleine verschillen, maar naar wat ons als progressieven bindt. En daarbij is voor ons de “+” ruim te interpreteren en even belangrijk als “Groen”. Verbinden en combineren, dat is waar Kristof voor pleit in het laatste hoofdstuk van zijn boek wanneer hij het heeft over zijn droom van een Progressieve Volkspartij. Zo ver zijn we nog niet Grimbergen, maar we zijn possibilisten, we zetten een stap vooruit en Groen+ is onze uitnodiging voor een ruime, open progressieve en sterke lijst in Grimbergen.